Przegląd cykli

• REKOLEKCJE FILMOWE

Słowo „rekolekcje” brzmi poważnie i bardzo kościelnie. Tak bardzo, że można się go przestraszyć. Niepotrzebnie. To słowo jest dość głęboko zakorzenione w polskiej kulturze, choć samo skojarzenie jest rzeczywiście dość poważne: odwołuje nas do wielkopostnego zadumania nad losem ludzkim, jego sensem, powołaniem, odniesieniem do tego, co wieczne, nadprzyrodzone, religijne, w końcu – do Boga. Takie zadumanie każdy nosi w sobie. „Jesteś więc boisz się Nie mów nie / Masz w sobie to drżenie” – jak pisał Wiktor Woroszylski w poemacie „Jesteś”. Czy żyjemy w czasach wzmożonego lęku egzystencjalnego, ontological insecurity? Na to pytanie Krzysztof Michalski odpowiada twierdząco: „Ta trwoga musi być coraz silniejsza, skoro żyjemy w epoce wielkiego bałaganu, gęstniejącej pojęciowej chmurze, przez którą niewiele widać. (…) nie bez racji mówi się o zmierzchu paradygmatów”.

Współczesne kino – być może jak żadna ze sztuk – zdaje się najlepiej wyczuwać ten puls. Pytania o sens życia i jego wartość powracają w kinie od samego początku jego istnienia: czasami stawiane są tam otwarcie, czasami ubrane są w szaty „kina moralnego niepokoju”, a czasami dryfują w kierunku kina „ukrytej religijności”. Filmy z tego obszaru tworzą ten nurt kina, w którym jest więcej pytań niż odpowiedzi. I o takich właśnie filmach chcemy rozmawiać. Na tegoroczne, pierwsze na zielonogórskim festiwalu, „Rekolekcje filmowe” składają się filmy, którym mogą patronować słowa z wiersza Tadeusza Różewicza: „życie bez boga jest możliwe / życie bez boga jest niemożliwe”. Ten paradoks wyraża chyba najlepiej istniejące w człowieku napięcie między wiarą a niewiarą, pragnieniem a odrzuceniem, potrzebą cudu a doświadczeniem codzienności.

Sześć filmów, które zostaną pokazane w ciągu tegorocznych „Rekolekcji filmowych”, układa się w dyptych. Trzy z nich – „Hadewijch”, „Lourdes” i „Camille Claudel” sytuują doświadczenie sakralne w obszarze cierpienia, zła, a nawet pogranicza szaleństwa. Kolejne trzy – „Jabłka Adama”, „Anioł” oraz „Zupełnie Nowy Testament” przeciwnie – wiążą wiarę i doświadczenie Boga z cudem, dobrem, miłością. Trudno którąś z tych dróg doświadczenia egzystencjalnego i dotknięcia sacrum nazwać lepszą. Obie mogą stać się naszym udziałem. Obie też mogą prowadzić do ocalenia, rozpoznania swojego miejsca „w epoce wielkiego bałaganu, gęstniejącej pojęciowej chmurze, przez którą niewiele widać”. Mogą, ale nie muszą. Zapraszam do wspólnego rozpoznawania tego miejsca językiem współczesnego filmu i wsłuchiwania się w podpowiedzi, które dają nam reżyserzy: Amin Dora, Anders Thomas Jensen, Bruno Dumont, Jaco van Dormael i Jessica Hausner.

                                                                                                ks. prof. dr hab. Andrzej Draguła

 

ks. prof. dr hab. Andrzej Draguła – teolog, duchowny rzymskokatolickiej diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, dr hab. teologii i publicysta. Kieruje Katedrą Teologii Pastoralnej, Liturgiki i Homiletyki na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Szczecińskiego. Pełni funkcję dyrektora Instytutu Filozoficzno-Teologicznego im. Edyty Stein w Zielonej Górze. Jest członkiem Rady Naukowej Laboratorium „Więzi”. Publikował m.in.: w „Rzeczpospolitej”, „Tygodniku Powszechnym”. Opublikował: Eucharystia zmediatyzowana, Ocalić Boga, Copyright na Jezusa, Bluźnierstwo, Emaus. Tajemnice dnia ósmego.

 

Rekolekcje Filmowe:

Hadewijch, reż. Bruno Dumont, Francja 2009

Camille Claudel, reż. Bruno Dumont, Francja 2013

Jabłka Adama, reż. Anders Thomas Jensen, Dania, Niemcy 2005

Anioł, reż. Amin Dora, Liban 2013

Zupełnie Nowy Testament, reż. Jaco Van Dormael, Francja, Belgia, Lux

 

• WSPÓŁCZESNE KINO NIEMIECKIE

 

 

DRUGA STRONA MURU (historyczny)

Druga strona muru, reż. Christian Schwochow (1h 42’)

Lata 70. XX wieku. Trzydziestoletnia Nelly i jej syn Aleksiej zaczynają nowe życie w zachodnich Niemczech. Udało im się uciec z Berlina Wschodniego, gdzie zostawili za sobą trudne i bolesne wspomnienia. Trzy lata wcześniej w tajemniczych okolicznościach chłopiec stracił ojca, a Nelly partnera, Wassilija. Kobieta wierzy, że po drugiej stronie muru zapewni sobie i dziecku dobre i spokojne życie. Pierwsze kroki w nowym miejscu stawiają w ośrodku dla uchodźców, oczekując na przyznanie prawa do stałego pobytu. Nelly zaprzyjaźnia się z pochodzącą z Polski Krysią, a jej syn poznaje rówieśniczkę Jelenę. Oboje znajdują również wspólny język z Hansem, który, tak jak oni, jest  uciekinierem z NRD. Kiedy Nelly wydaje się, że życie wreszcie się ułoży, zaczynają się nią interesować agenci służb specjalnych, którzy drążą temat zaginięcia Wassilija. Niespodziewanie dogania ją przeszłość. Czy uda się jej przed nią uciec? [opis dystrybutora kino]

Film został nakręcony w Bonn, Berlinie oraz Mönchengladbach (Niemcy).

Nagroda za najlepszą rolę kobiecą (J. TRIEBIEL), nagroda FIPRESCI na MFF w Montrealu 2013.

 

FENIKS (dramat)

Feniks, reż. Christian Petzold (1h 38’)

Oszpecona i poważnie ranna Nelly uchodzi cało z Auschwitz. Kobieta udaje się do Berlina, by odnaleźć męża, który podobno wydał ją nazistom.

Film nakręcono w Brandenburgu nad Hawelą (Niemcy), Legnicy i Wrocławiu (Polska).

Nagroda FIPRESCI na MFF w San Sebastian.

 

LABIRYNT KŁAMSTW (historyczny)

Labirynt kłamstw, reż. Giulio Ricciarelli (2h 04’)

Rok 1958. Młody prokurator usiłuje pociągnąć do odpowiedzialności sprawców cierpienia w Auschwitz.

W 2016 roku film był niemieckim kandydatem do Oscara w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego.

Bawarska Nagroda Filmowa 2015 za najlepszą rolę męską (A. Fehling).

 

SZKOLNA IMPREZKA (komedia)

Szkolna imprezka,  reż. Bora Dagtekin (1h 59’)

Po wyjściu z więzienia złodziej, Zeki Müller, próbuje odzyskać zrabowany łup, który jest ukryty pod halą sportową gimnazjum. Aby osiągnąć cel, zatrudnia się jako nauczyciel języka niemieckiego.

Zdjęcia do filmu realizowano w Monachium i Berlinie (Niemcy).

Niemiecka Nagroda Filmowa 2014-nagroda publiczności.

 

W RYTMIE MARZEŃ (dramat)

W rytmie marzeń, reż. Andreas Dresen (1h 57’)

Rico, Daniel, Paul i Mark poszukują szczęścia w Lipsku tuż po upadku muru berlińskiego.

Film nakręcono w Dessau, Dreźnie, Halle i Lipsku (Niemcy).

 

VICTORIA (dramat, kryminał)

Victoria, reż. Sebastian Schipper (2h 20’)

Młoda dziewczyna opuszcza klub i dołącza do czterech nowo poznanych mężczyzn. Ich nocna eskapada po mieście przybiera nieoczekiwany zwrot.

Zdjęcia do filmu nakręcono w Berlinie (Niemcy).

Scenariusz filmu liczył zaledwie 12 stron. Duża część dialogów była improwizowana.

 

Powyższe filmy zaproponowane zostały przez partnera Festiwalu – Filmfestival Cottbus w ramach cyklu Niemiecka Panorama. Na granicy przedstawiającego dokonania współczesnego kina niemieckiego.

            Wydano z finansowym wsparciem Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej
Herausgegeben mit finanzieller Unterstützung der Stiftung für deutsch-polnische Zusammenarbeit

KINO DOKUMENTALNE MONIKI BRAID

 

Monika Braid jest absolwentką European Audiovisual Entrepreneurs, niezależnym producentem filmów fabularnych i dokumentalnych, współpracującym z międzynarodowymi organizacjami i nadawcami telewizyjnymi (m.in. z BBC, HBO, MDR, TVP).  W 2006 roku założyła własną firmę producencką w Wielkiej Brytanii, Braidmade Films. Urodzona w Krakowie, gdzie ukończyła Filmoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim, mieszka w Wielkiej Brytanii od 1995 r. Pracując dla Instytutu Kultury Polskiej w Londynie organizowała wiele pokazów i przeglądów kina polskiego, a także zainicjowała i programowała, corocznie odbywający się w Wielkiej Brytanii, Festiwal Filmów Polskich w Londynie (obecnie znany jako Kinoteka). Filmy wyprodukowane przez Braidmade Films pokazywane są i nagradzane na festiwalach filmowych na całym świecie. Najnowszymi ważnymi produkcjami M. Braid są K2. Dotknąć nieba oraz Badjao. Duchy z morza prezentowane na Festiwalu.

Braidmade Films 

Firma produkcyjna założona w styczniu 2006 w Londynie przez Monikę Braid. Celem firmy jest produkcja wysokiej jakości filmów dokumentalnych, fabularnych i eksperymentalnych poprzez łączenie talentów z Polski i Wielkiej Brytanii i realizację projektów filmowych w międzynarodowym kontekście. Tematy filmów są różnorodne, jednak wszystkie dotyczą uniwersalnych doświadczeń ludzkich i przemawiają do widzów ze zróżnicowanych środowisk kulturowych. Firma wyrosła z doświadczenia produkcji dwóch krótkich filmów powstałych w międzynarodowej koprodukcji Compartment i Tryst. Celem firmy jest także umożliwienie polskim filmowcom realizacji filmów na terenie Wielkiej Brytanii, zaś brytyjskim w Polsce, przez co pragniemy pobudzać współpracę między obydwoma krajami, wymianę zasobów i talentów.

Filmografia:

2015 

K2. Dotknąć nieba

Producent. UK/PL/NIemcy, 72 i 52 min, HD, dokument, PISF, HBO Europe, Servus TV, reż. Eliza Kubarska, zdj. Radosław Ładczuk.

W dystrybucji międzynawowej Rise and Shine Sales. Film miał polską premierę na Krakowskim Festiwalu Filmowym (Konkurs Polski) , a premiera światowa odbyła się w Locaroon Semaine de la Critique, sierpnień 2015.

Nagrody: Najlepszy Film Pełnometrażowy BANFF FF, Golden Camera Graz MFF, Grand Prix Kendal FF.

W dystrybucji międzynawowej Rise and Shine Sales.

Historia dzieci alpinistów, którzy zginęli na K2- drugim co do wysokości szczycie świata – w 1986 roku (Karakorum, Pakistan). 

2014  

Badjao. Duchy z morza

 

Producent. 76 i 52 ins. Produkcja UK /PL/ Niemcy, dla ARTE/ZDF (film współfinansowany przez PISF).

Film w dystrybucji kinowej w Polsce (Against Gravity), w Kanadzie (KonSmith) oraz Wielkiej Brytanii (DocHouse). W dystrybucji międzynawowej Rise and Shine Sales

 

 

 

 

ELIZA KUBARSKA (ur. 1978 w Łodzi) – reżyserka, scenarzystka, artystka

Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (Wydział Rzeźby i Pracownia Multimedialna prof. G. Kowalski, 1998-2004) i Liceum Plastycznego w Łodzi (1993-98). W latach 1999-2004 realizacja video – instalacji i krótkich form filmowych. 2009- Kurs Dokumentalny w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Sztuki na realizację projektu video-art „El Dialogo” (Meksyk, 2006/07). W ostatnich latach skoncentrowana na realizacji filmów dokumentalnych typu adventure oraz autorka zdjęć specjalnych (ekspedycje górskie i podwodne).

Alpinistka i podróżnik. Należy do elitarnego grona kobiet otwierających nowe drogi na górskich ścianach całego świata od Grenlandii, po Atlas Wysoki, Mali, Meksyk czy Malezję. Uczestniczka i filmowiec w trakcie wielu ekspedycji m.in. Grenlandia (2007 i 2009), Karakorum (2008), Borneo (2010 i 2011). Od 2007 dyrektor studia filmowego Vertical Vision Film Studio (specjalizacja dokumentalne filmy z wypraw ).

WYBRANA FILMOGRAFIA:

2015      Scenariusz i reżyseria filmu K2. DOTKNĄC NIEBA 

Historia dzieci alpinistów, którzy zginęli na K2- drugim co do wysokości szczycie świata – w 1986 roku (Karakorum, Pakistan).

2014       Scenariusz i reżyseria filmu BADJAO DUCHY Z MORZA, (ang. WALKING UNDER WATER”). Podwodny dokument o nomadach morza z okolic Borneo.